Хүмүүс минь, хүн хүн чанар гэж ярих тусмаа хүн чанараа алдаад байна уу даа. Хүний дотроос ямар их амар амгалан гарч, мөн ямар их аюул хорсол дүрэлзэнэ вэ.
Гэвч хүний сайхан бүхнийхээ гэрлийг бөхөөхгүй улам бадрааж байвал гэрэлтсээр үлддэг жамтай. Эмзэг, тэвчээргүй нь гэрлээ амархан бөхөөж, ухаантай тэвчээртэй нь бадамлан асааж, тэр гэгээг цацруулан арчаагүй сэтгэл муутнуудын тархин дундуур инээмсэглэн зүсээд гарахад өмнө минь сөхрөх нь дамжиггүй ээ.
No comments:
Post a Comment